Timmermans 1.
Ik bereid me maar voor op een kabinet Timmermans.
Aan alles kun je voelen dat het NSC niet is wat het voorstelde te zijn. Een partij, krap drie maanden voor de verkiezingen uit de grond gestampt, vol met ideologisch verdwaalde CDA’ers enD66’ers. En door dat te kruisen met een links georiënteerde VVD’er wordt daar een soort ondankbare betweterige autistische rechtse GroenLinks/PvdA dreumes uit geboren. Die zijn gender nog moet ontdekken; heb ik ballen of is dat maar tijdelijk?
De hoge verwachtingen ,die het ondanks het temperen daarvan vooraf, heeft gewekt werden in leven gehouden omdat het in alles angstvallig binnen de lijntjes wilde kleuren. De kleurplaat van de formatie is omgeven door een grote dikke zwarte rand die rechtsstaat wordt genoemd en daarbinnen moeten dan de vakjes worden ingekleurd. Alleen blijkt het NSC kleurenblind en ontkent dat ten stelligste.
En ik moet bekennen, ik heb me ook schuldig gemaakt aan de hype rondom Pieter. Heb een enorm zwak voor hem als kamerlid. Zich vastbijtend in dossiers die tot vervelens toe het naadje van de kous wilde weten. Soms zo vervelend dat het bijna kinderachtig was. Maar dat was Pieter, je wist dat het zo zou gaan, dat was zijn werkwijze en zijn motivatie. En met de waardering die daarmee werd opgeroepen is hij de partij gestart.
En één Pieter is leuk. Maar negentien na-apers erbij is een apenrots gebleken, en allemaal zijn ze hard op weg om niet naar een rechts kabinet te sturen maar angstvallig bezig om heel lang in de kleurplaat van de formatie maar in een vakje te blijven totdat ze uit diezelfde kleurplaat worden geknikkerd omdat ze deze kleurplaat eigenlijk helemaal niet leuk vinden! De PVV zijn voor hun een stelletje asocialen. Tokkies. En nu daar rechtsstatelijk niks meer aan te verwijten valt moet er een andere manier gevonden worden om zonder kleerscheuren uit deze voor hun lastige positie te kunnen komen.
De motie in het debat van afgelopen Donderdag van dhr Holman bevestigde het. Tjeerd de Groot zwaaide af in dat debat. Maar de nieuwe stond alweer op. Hoe vaak ik in zijn betoog en antwoorden het woord : “Brussel” heb gehoord zijn niet op twee handen te tellen. En waarom, waarom moest juist nu die motie worden ingediend? Met al die boerenprotesten in de ons omliggende landen. Ik kan me niks anders bedenken dan het argument van pappen en nathouden en dat hier het startschot is gegeven voor Frans. En de nekslag voor de huidige formatiegesprekken. Tjeerd zijn kale knijter begon te glimmen van pret en deze motie was de poetsdoek die dat veroorzaakte.
En als ik alles een beetje terug redeneer is de grote mond van de grootste verliezer van de afgelopen verkiezingen: D66, ook te verklaren. Die arrogantie moest ergens door gevoed worden. Ook Frans is een strategische politicus, geen volksvertegenwoordiger of Nederlander, gewoon een ordinaire baantjesbaas. Die heeft zijn aangeboden baantje in Brussel echt niet laten schieten om hier kamerlid te blijven, ook al laat hij ons dat geloven.
De boerenprotesten kunnen blijven komen, ze halen hun schouders op. We kunnen op X en Facebook roepen wat we willen. Zolang er geen zelfde verenigd rechts komt zoals die wel op links is. Met hun protesten op snelwegen en stations. Verandert er helemaal niks, want ze kunnen dan altijd zeggen: we hebben jullie niet gehoord. We doen het zelf! Tot het te laat is.
De PVV kan in de peilingen doorstijgen tot 150 zetels. Het zijn maar peilingen, zal het antwoord zijn. Rechts Nederland is te beschaafd. Voor de buitenwereld een tandeloze tijger die brult vanaf een afstandje, maar die niet het lef heeft om net zoals die linkse poes wel te krabben en te miauwen en haar positie op te eisen. Dan ook niet klagen als Frans er eenmaal zit.
En dan?
Worden we geslachtofferd voor het altaar wat Europa heet. En Pieter? Pieter en zijn fractie blijven in deze kleurplaat keurig binnen de lijntjes kleuren en kunnen daarin dan die dikke randen van de rechtsstaat bewaken. En Dilan is de lachende derde.
Of worden we nu wel op tijd wakker. En steunen en trekken we samen met onze boeren en vissers op bij de komende protesten om te laten horen wat wij nu eens willen na al die jaren.
Ik hoop het wel. Maar het zal wel (weer) niet.
Bert Schouwstra.